ԲԵԹՂԵՀԷՄԸ՝ ԱՂԲԻՒՐ ՅԱՒԻՏԵՆԱԿԱՆ ԿԵԱՆՔԻ

Յովհաննէս Առաքեալն իր Առաջին Ընդհանրական Նամակն սկսում է վկայելով, թէ՝ Որդին, Բանը, որ նոյնինքն կեանքն էր, Բեթղեհէմի ճամբով յայտնւեց մարդուն (1.1-2)։ Այս գծով անհրաժեշտ է հետեւեալ ընդգծումները կատարել.-

- Աստւած՝  ստեղծիչը կեանքի։ Աստւածաշունչը հաստատում է, թէ Աստւած ստեղծիչն է կեանքի։ Տիեզերքի մէջ որեւէ գոյութիւն ինքնագոյ չէ, իր գոյաւորիչն ունի։ Աստւած ոչնչից ստեղծեց տիեզերքն իր բանական եւ ոչ-բանական արարածներով՝ ստեղծագործութեան մէջ իւրաքանչիւրի իւրայատուկ տեղն ու դերը ճշտելով։

- Մարդը՝  պսակը Աստծու ստեղծագործութեան։ Հանգրւանային կերպով կատարած Իր ստեղծագործութեան վերջին օրը Աստւած ստեղծեց մարդուն։ Աստւածաշնչի առաջին գիրքը՝ Ծննդոցը, մարդու ստեղծագործութեան երկու դրւագների (1.27,2.7) ճամբով շեշտում է, թէ՝ ի տարբերութիւն բոլոր արարածներից, մարդն ստեղծւել է հողից, օժտւած՝ բանականութեամբ, եւ որպէս Աստծու գործակից՝ տիեզերքը կառավարելու յատուկ պարտականութիւն տրւած իրեն։

- Մարդու աստւածատուր կեանքի անկումը։ Աստւածաշունչը պատմում է, թէ ինչպէս առաջին մարդը՝ Ադամը, հաւատարիմ չգտնւեց իր կոչման, իրեն տրւած իշխանութիւնն օգտագործեց իր հաճոյքի ու փառքի համար եւ թերացաւ Աստծու նկատմամբ իր համարատւութեան մէջ։ Այլ խօսքով, առաջին մարդը մեղանչեց եւ պատճառ դարձաւ, որ «Ադամական մեղքը» ժառանգեն հետագայ բոլոր սերունդները։ Մարդու մեղքի հետեւանքով աստւածատուր կեանքը ապականւեց՝ չարիք ու վնաս պատճառելով նաեւ ողջ ստեղծագործութեանը։

- Բեթղեհէմը՝  ծննդավայր նոր կեանքի։ Ադամի անհնազանդութեան պատճառով մեղքով ապականւած կեանքը Բեթղեհէմի մէջ Աստծու Որդուն յայտնութեամբ վերանորոգւեց։ Բեթղեհէմը դարձաւ ծննդավայրը նոր կեանքի։ Քրիստոս յայտարարեց՝ «Ես եմ կեանքը» (Յհ 14.6) եւ Իր մարդեղութեան նպատակը բնորոշեց ասելով՝ «Ես եկայ, որպէսզի կեանք ունենան» (Յհ 10.10)։ Նոր Կտակարանը յստակօրէն պարզում է, թէ Քրիստոսի առաքելութեան կիզակէտը, Բեթղեհէմից մինչեւ Յարութիւն, մարդուն օժտելն էր նո՛ր կեանքով։

- Քրիստոսը՝ նոր կեանք առաջնորդող ճամբայ։ Աստծու մարդեղացեալ Որդին ո՛չ միայն Ինքն Իրեն ներկայացրեց որպէս նոր կեանք, այլ նաեւ՝ միա՛կ ճամբան դէպի նոր կեանք առաջնորդող (Յհ 14.6)։ Հետեւաբար, նոր կեանք ունենալու համար հարկ է դառնալ Քրիստոսին եւ քայլել դէպի Քրիստոսը տանող ճանապարհով։

 - Քրիստոսը՝  աղբիւր յաւիտենական կեանքի։ Յովհաննէս Առաքեալը վկայում է, թէ Քրիստոսի ճամբով «Աստւած յաւիտենական կեանք տւեց մեզ եւ այդ կեանքի աղբիւրը Որդին Ի՛նքն է» (Ա.Յհ 5.11)։ Նա շարունակում է ասելով՝ «Մենք տեսանք եւ վկայում ենք, ձեզ պատմելով Նրա մասին, այսինքն՝ յաւիտենական կեանքի մասին» (1.1-2)։ Քրիստոսի աշխարհ բերած կեանքը սովորական կեանք չէր։ Նոր Կտակարանն այն բնութագրում է որպէս առաւել, լեցուն, ճշմարիտ, նոր կեանք, այլ խօսքով՝ յաւիտենական կեանք։ Յաւիտենական կեանքը մերժումն է մեղքով ու չարով տիրապետւած կեանքի, նիւթեղէն ու երկրաւոր արժէքներով առաջնորդւած կեանքի։ Յաւիտենական կեանքը Քրիստոսի ներկայութեամբ ապրւած կեանքն է։

Ինչպէ՞ս կարելի է արժանի դառնալ յաւիտենական կեանքին։ Հետեւենք Աւետարանիչների ու Առաքեալների թելադրութիւններին.-

1) Քրիստոսին հաւատալով։ Առաքեալը շեշտակիօրէն յիշեցնում է, թէ՝ «ով որ հաւատում է Որդուն, յաւիտենական կեանք կ’ունենայ» (Յհ 3.36)։ Ա՛րդ, Քրիստոսին դաւանելով որպէս աշխարհի Փրկիչը, մարդն արժանի է դառնում Քրիստոսի պարգեւած յաւիտենական կեանքին:

2) Քրիստոսին հետեւելով։ Քրիստոս ասաց, ով որ Ինձ է հաւատում, պէտք է հետեւի Ինձ։ Ա՛րդ, որպէս յաւիտենական կեանքի աղբիւր, հարկ է մօտենալ Քրիստոսին։ Որպէս յաւիտենական կեանքի ճանապարհ, հարկ է քայլել այդ ճանապարհով։ Որպէս յաւիտենական կեանք տանող դուռ, հարկ է մտնել այդ դռնով (Մտ 7.13-14)։

3) Յաւիտենական կեանքն ապրելով։ Քրիստոսին հետեւել ենթադրում է՝ Քրիստոսին իր մէջ ընդունել, նոր մարդ դառնալ եւ նորոգւած կեանքով ապրել (Յհ 5.12, Բ.Կր 5.17, Հռ 6.6)։ Ա՛յս են թելադրում Քրիստոսի ներկայութիւնն ապրած առաքեալները։ Յաւիտենական կեանքով ապրել նշանակում է մեր նմանին ծառայել, արդարութիւն գործել, բարոյական ու հոգեւոր արժէքներով մեր կեանքը շաղախել, երկնային շնորհներով մեր կեանքը լցնել եւ բարիք գործելով մեր ապրած օրերն իմաստաւորել։

Սիրելի՛ հայորդի, կեանքն Աստծու պարգեւն է. այն պէտք է ապրել մեր անձի նեղ պարունակից ու մեր կեանքի սահմանափակ ծիրից այն կողմ ու վեր՝ երկնային արժէքների եւ յաւիտենական ճշմարտութիւնների համար։ Ա՛յս է Քրիստոսի ճամբով աշխարհին յայտնւած կեանքի որակը, իմաստն ու նպատակը։ Հետեւաբար, յաւիտենական կեանքը վախճանական երեւոյթ չէ, գալիք իրականութիւն չէ. այն արդէ՛ն եկել է աշխարհ՝ Աստծու Որդուն մարդեղութեամբ։ Քրիստոսին հետեւելու ուխտը կատարած մարդը կոչւած է այն ապրելու՝ հաւատարմութեամբ, պատասխանատւութեամբ ու յանձնառութեամբ։ Առաքեալը պատգամում է՝ «Ամո՛ւր կառչիր յաւիտենական կեանքին, որին քեզ հրաւիրեց Աստւած» (Ա. Տմ 6.12)։

Ապրում ենք մի աշխարհի մէջ, որտեղ կեանքը, բնութեան թէ ընկերութեան մէջ, բարոյապէս ապականւած է եւ ֆիզիքապէս՝ վտանգւած։ Շրջապատւած ենք աստւածատուր կեանքն Աստծուց հեռացնող ու այն մարդակենտրոն ու մարդանպատակ կեանքի վերածող երեւելի թէ աներեւոյթ չարերով ու չարիքներով։ Մարդու կողմից բնութեանը պատճառւած չարիքներին առընթեր, նաեւ մարդկային կեանքին նրա պատճառած չարիքներին ահաւոր հետեւանքներն ապրում ենք մեր անձնական թէ հաւաքական կեանքի բոլոր մարզերում։

Արդարեւ, գիտութիւնը որքան փորձի իր այլազան գիւտերով ու նորանոր իրագործումներով հարստացնել ու ապահովութիւն երաշխաւորել կեանքին, առանց մարդուն յաւիտենական կեանք պարգեւած Քրիստոսի կենսատու ներկայութեան՝ կեանքը դառնում է աննպատակ գոյութիւն։ Այնտեղ, ուր Իր արեան հեղումով մարդուն յաւիտենական կեանք պարգեւած Քրիստոսը ներկայ է, մեղքը, չարն ու չարիքը հեռու են մնում։

Բեթղեհէմը յաւիտենական կեանքի յայտնութիւնն է մարդուն։ Բեթղեհէմը երկնային հրաւէր է՝ ուղղւած մարդուն՝ իր կեանքը Քրիստոսի վերանորոգիչ ներկայութեամբ շաղախելու, որպէս աղբիւրը յաւիտենական կեանքի։

Արդ, ա՛յս հաւատքով դառնանք Բեթղեհէմին ու ապրենք նրա խորհուրդը։

* * *

Նոր Տարւայ եւ Աստւածայայտնութեան տօների առիթով, եղբայրական սիրով ողջունում ենք Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսին, մաղթելով քաջառողջութիւն եւ եկեղեցաշէն ծառայութիւններով լեցուն երկար գահակալութիւն։ Քրիստոնէական սիրով ողջունում ենք Երուսաղէմի Հայոց Պատրիարք՝ Ամենապատիւ Տ. Նուրհան Արք. Մանուկեանին եւ Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամենապատիւ Տ. Սահակ Արք. Մաշալեանին, մաղթելով նրանց աստւածահաճոյ գործերով լեցուն ծառայութիւն։

Հայրական սիրով եւ հայրապետական օրհնութեամբ ողջունում ենք Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան թեմերի Առաջնորդներին, հոգեւորական դասին եւ ազգային իշխանութիւններին, հայ կեանքում գործող բոլոր միութիւններին ու կազմակերպութիւններին. ինչպէս նաեւ մեր ժողովրդի սիրելի զաւակներին, աղօթելով, որ Բեթղեհէմի յաւիտենական կեանքով պայծառակերպւի մեր ազգի կեանքը։

Շնորհաւոր Սուրբ Ծնունդ:

«Քրիստոս Ծնաւ Եւ Յայտնեցաւ, Ձեզ Եւ Մեզ Մեծ Աւետիս»:

ԱՐԱՄ Ա. ԿԱԹՈՂԻԿՈՍ

ՄԵԾԻ ՏԱՆՆ ԿԻԼԻԿԻՈՅ

6 Յունւարի, 2022 թ.

Անթիլիաս, Լիբանան