Աղբիւր՝ www.alikonline.ir
ԴԵՐԵՆԻԿ ՄԵԼԻՔԵԱՆ
Զաւեշտալի է, երբ հէնց այս օրերին Իտալիայում իրանահայ վաստակաւոր ռեժիսոր Սամուէլ Խաչիկեանի ֆիլմերի փառատօն է կազմակերպւում-ցուցադրւում, այստեղ՝ թեհրանեան էկրաններում հայկականութեանն ու քրիստոնէութեանը (թէկուզ հումորի ժանրով) ծաղրանքի ու վիրաւորանքի «փառատօն» է բացթողնւում...
Կրկնակի զաւեշտ է այն, որ հէնց երկու օր առաջ Իրանի ռադիոյի համապատասխան ծրագրում, ֆիլմարւեստի մասին մասնագէտը բառացի հետեւեալն էր ասում. «... Սրանից 40 տարի առաջ ցուցադրւող ֆիլմերը մեծ պատիւ են վայելում այսօրւայ ֆիլմերի համեմատ...»:
Թէեւ սրանով արդէն ամէն ինչ ասւած կարելի է համարել, բայցեւայնպէս, հարկաւոր է երիցս մեր վրդովմունքն բարձրաձայնել, թէկուզ անգրագիտութեան արդիւնքում եւ արդէն քանիերորդ անգամ պատահած երեւոյթի մասին:
Այո, մենք կը բարձրաձայնենք, երեւի խորհրդարանի մեր պատգամաւորները, ազգային իշխանութիւններն ու յատկապէս Սրբազան Հայրը կը բողոքեն առ որ անկ է..., սակայն հարցը դրանով չի աւարտւում, քանզի բացասական երեւոյթի կրկնակի բացասական ազդեցութիւնը հասարակաց մտքի ու մանաւանդ ամբոխի վրայ արդէն թողել է իր «արգասիքը»՝ հասարակական, հոգեբանական ու կենցաղավարական եւ ամենակարեւորը՝ տեղեկատւական-քարոզչական լայն շերտերի վրայ..., որոնք հաստատապէս վարկաբեկելու են իսլամ-քրիստոնեայ այնքան փայփայւող փոխյարաբերութիւնները:
Այլապէս՝ ինչու զարմանալ, յետոյ էլ հերքել ու դատապարտել «Մոհաբբաթ նիւզ»-ների «հայամէտ ու քրիստոնեամէտ» տեղեկատւութիւնները, որոնք միշտ էլ դարանակալ՝ սպասում են, տւեալ դէպքում, Իրանի ֆիլմարւեստի մերօրեայ մանկուրտների նմանօրինակ «փայլատակումներին»...
Ի վերջոյ՝ սթափւել է պէտք «մշակոյթի եւ առաջնորդութիւն» կոչւող նախարարութեան պատասխանատուներին, որոնք այսպէս, թէ՛ այնպէս, նման մեղմ ասած՝ սայթաքումների տեղիք են տալիս...