بیانیه

در سال 1915 ميلادى (برابر با 1294 شمسی)، در خلال جنگ جهانى اول و با فرصتى كه جنگ فراهم آورده بود، امپراتورى عثمانى با برنامه اى از پیش تعيين شده، در شب 24 آوريل صدها تن از رهبران سياسى و روشنفكران ارمنى را دستگیر و به قتل رساند. پس از آن و در فاصله-ی سالهاى 1915 تا 1923 میلادی (برابر با 1294 تا 1302 شمسى) بیش از يك و نيم ميليون ارمنى ساکن ارمنستان غربى بر پایه ی طرح و برنامه-ريزى منسجم سردمداران امپراتورى عثمانى و در اجراى سياست نژادپرستانه ی حزب حاكم در آن زمان به نام «اتحاد و ترقى» ملقب به تركهاى جوان به قتل رسيدند. صدها هزار ارمنى با برنامه ريزى قبلى به بى رحمانه ترين شكل كشته یا تبعید شدند. ارمنيان ارمنستان غربى در داخل سرزمين اجدادی خود قربانى اولين نسل كشى قرن بیستم مى باشند كه به فجيع ترين نحو ممکن به وقوع پیوست. قتل عام، قرار دادن در معرض اوضاع زندگي نامناسب، تقسيم اطفال ارمنى بين گروههاى ديگر، كوچ اجبارى و مهاجرتى كه منتهى به زوال قواى جسمى كلى و جزئي آنان شد. اين اقدامات كه به قصد نابودى تمامی قوم و نژاد ارمنی صورت گرفتند، منجر به نسل كشى بيش از يك و نيم ميليون ارمنی در راستاى تحقق اهداف ملی گرايانه ی پان تركيستى گردیدند و تا به امروز همچنان از سوى دولت هاى متوالى تركيه انكار مى شوند. ارامنه ی جهان كه همواره متأثر از پيامدهاى اين فاجعه بوده اند، تمامى تلاش خود را وقف اثبات واقعيت تاريخى نسل كشى ارامنه و جلوگيرى از تحريف تاریخ توسط دولتهاى متوالى تركیه کرده اند. خواسته ی ارامنه همواره احقاق حقوق حقه خود و اجراى عدالت بوده و مى باشد. به تعاقب بى كيفر ماندن نسل كشى ارامنه، زنجيره ی كشتارهاى جمعى در سرتاسر دنيا استمرار يافت. قتل عام در تيمور شرقى 1978، قتل عام كردها 1988، قتل عام دركامبوج اواخر دهه هفتاد، نسل كشى در رواندا اواسط دهه 0 9 و موارد مشابه.

در طى اين ساليان ميليون ها كودك، زن و مرد قربانى فجایع و ددمنشی هاى غيرقابل تصورى شده اندكه وجدان بشريت از آن به شدت یكه خورده است. ميليون ها انسان بى گناه در سرتاسر دنيا قربانى جنايت فجيع نسل كشى گشته اند که اثرات و عواقب جبران ناپذير آن در نسل هاى بعدى نيز در ابعاد مختلف روانشناختى، اجتماعى، فرهنگى و غيره ظاهر مى گردند.

اين اثرات مخرب همواره زندگى ميليون ها انسان را نسل اندر نسل به مخاطره انداخته اند. دولت تركيه امروزه با وجود مدارك انکار ناپذير، وقوع نسل كشى ارامنه را منكر مى شود. اما از مدتها پيش كشورها و سازمان هاي بين المللى متعددى در دنيا به گونه هاى متفاوت همدردى و حمايت خود را از بازماندگان قربانيان نسل كشى ارامنه نشان داده اند و يا رسماً از طريق پارلمان ها و قوه ی مقننه ی كشورشان نسل كشى ارامنه را به رسميت شناخته اند.

كشورهایی كه تا كنون نسل كشى ارامنه را به رسميت شناخته اند، عبارتند از:

آرژانتين، آلمان، استراليا، اروگوئه، اوكراين، اسلواکی، اسپانيا، ايالات متحده آمریكا (کميته روابط خارجى كنگره)، انگليس (پارلمان-هاى منطقه اى)، بلژيك، برزيل، روسيه، سوئد، شيلى، فرانسه، قبرس، كانادا، لبنان، ليتوانى، لهستان، واتيكان، ونزوئلا، هلند، يونان و همچنين پارلمان اروپا. با گذشت قريب به يك قرن از اين جنايت هولناك، امروز ارامنه ی جهان استوارتر و مستحكم تر از گذشته خواهان مجازات جنايات بى كيفر مانده ی دولت تركيه عثمانى يعنى نسل كشى ارامنه در سال 1915 مى باشند.

طبق موازين حقوق بین الملل، دولتمردان كنونى تركيه ناگزیر به پذيرش تاریخ و قبول مسئوليت جنايات ارتكابى پیشینیان خود مى باشند. مطابق با اصول حقوق بين الملل، هرگونه تجاوز به حقوق بشر و جنايت عليه بشريت حق جبران خسارت را براى قربانيان و وارثين آنان به دنبال داشته، دولتها را متعهد مى سازد تا تاوان صدمات وارد شده توسط مجرمين و مرتكبين را از دولت ها يا جانشينان آنان بگیرند. نسل كشى جنايتى است كه مستوجب مجازات طبق موازين حقوق بين الملل مى باشدكه مختص به يك ملت خاص نيست و همه ی ملت ها و دولت ها موظفند تا از آن جلوگيرى و با آن مبارزه نمايند. تركيه ملزم به جبران خسارات وارده از طريق پرداخت غرامت، اعاده و استرداد اراضى اشغالى مى باشد. محكوم نمودن اولين نسل كشى ارتكابى در قرن بيستم توسط تركيه عثمانى و مجازات آن تنها عامل بازدارنده از تكرار جنايات مشابه در تاریخ خواهد بود.

هيئت برگزاركننده مراسم نودوهشتمین سالگرد نسل كشى ارمنيان

تهران - 1392