24 آوریل 2015 نشان خواهد داد که کدام کشورها و رهبران سیاسی آنها دنبال منافع سیاسی و اقتصادی خود هستند و کدام کشورها بدنبال اجرای عدالت و احقاق حقوق پایمال شده انسانی.
سال 2015م. مصادف است با یکصدمین سالگرد نسل کشی ارمنیان در سال 1915م. بدست حکومت عثمانی و کشتار و آوارگی بیش از یک و نیم میلیون ارمنی از سرزمینهای آبا و اجدادی خود در ارمنستان غربی (شرق ترکیه کنونی)، از اینرو ملت ارمنی در سرتاسر نقاط جهان بمناسبت این واقعه، مراسم باشکوهی برگزار خواهند نمود و چشم انتظار حکومت مدارانی خواهند ایستاد تا شاید از خواب غفلت یکصد ساله برخیزند و با محاکمه ترکیه گوشه ای از این زخم تاریخی را که بر وجدان انسانیت سنگینی می کند التیام بخشند.
پس از فروپاشی حکومت عثمانی دولت های ادواری ترکیه با وجود اسناد و مدارک بیشمار تاریخی ،همواره سیاست نفی و انکار نسل کشی ارمنیان را در پیش گرفته و از روبرو شدن با صفحات سیاه تاریخ خود شانه خالی می کنند.در این بین اقدامات و اظهارات بی خردانه دولتمردان ترکیه مانند رجب طیب اردوغان و احمد داوود اغلو، بیانگر این واقعیت است که نه تنها امیدی به اصلاح سیاسیون ترک نمی رود بلکه این خصومت و عداوت روز به روز در دولتمردان ترکیه عمیق و عمیق تر هم می شود.
اخیرا رجب طیب اردوغان در اقدامی تعجب برانگیز از رهبران 102 کشور جهان براي شرکت در مراسم يکصدمين سالگرد نبرد «گاليپولي»[1] در روز 24 آوريل دعوت به عمل آورده است که در این بین دعوت وی از سرژ سرکیسیان رئیس جمهور ارمنستان کمال وقاحت سیاسی وی را نشان می دهد که البته واکنش رئيس جمهور ارمنستان در پاسخ به دعوت اردوغان نیز قابل پیشبینی بوده چنانکه وی در پاسخ به دعوت اردوغان گفت:
ارامنه پيش از آنکه مهمان به دعوت آنان پاسخ دهد، رفتن به مهماني را نمي پذيرند.
زیرا پيشتر سرژ سرکیسیان در نامه اي به اردوغان از وي براي شرکت در مراسم يکصدمين سالروز نسل کشی ارمنیان در روز 24 آوريل 2015 دعوت به عمل آورده بود.
بنظر می رسد این باور در بین برخی کارشناسان سیاسی ارمنی وجود دارد که سران ترکیه با هرچه برجسته تر کردن نبرد گالیپولی ، بنوعی می کوشند که خاطره نسل کشی ارامنه را از اذهان پاک نمایند. این عده از کارشناسان به اظهارات داود اوغلو نخست وزیر ترکیه در دوره تصدیش بر وزارت خارجه اشاره می کنند که گفته بود: «برای آنکه تهمت ها و ادعاهای بی اساس نسل کشی ارامنه را از اذهان پاک کنیم باید خاطره مقاومت پرشکوه یک ملت در نبرد گالیپولی را زنده نگهداریم».
یکی از کارشناسان ارمنی که در این باره به اظهار نظر پرداخته است روبن صافراصتیان رئیس اکادمی علوم شرق شناسی ایروان است، وی معتقد است:
هرچند بسیاری از کشورهای مترقی دنیا دارای روابط اقتصادی و سیاسی حسنه ای با ترکیه می باشند اما بعید است هنگامی که مسئله انسانیت در پیش باشد دست به انتخاب بزنند.اینجا تنها و تنها مسئله وجدان و انسانیت مطرح است. و غیر اخلاقی است اگر، بپنداریم رهبر کشوری حاضر خواهد شد در مراسمی شرکت کند که ترکیه در آن روز بخصوص تدارک دیده است. زیرا هدف ترکیه از برگزاری مراسم گالیپولی در روز 24 آوریل تنها و تنها تحت شعاع قرار دادن مراسم هایی است که ارمنیان برای احقاق حق و به یاد قربانیان خود در سرتاسر جهان برگزار خواهند کرد.
لازم به ذکر است که تا اینجا فقط نمایندگان چند کشور مانند پرنس چارلز ولیعهد انگلستان و نخست وزیران استرالیا و نیوزلند به دعوت ترکیه پاسخ داده اند. از اینرو روز 24 آوریل 2015 روزیست که می توان عیار انسانیت رهبران کشورهایی را سنجید که همواره سخن از ارزش های والای انسانیت و دموکراسی می زنند.
-----
[1] نبرد گاليپولي يکي از مشهورترين نبردها طي جنگ جهاني اول محسوب مي شود، زماني که نيروهاي عثماني در مقابل تهاجم نيروهاي متفقين مقاومت کردند، نيروهايي که در پي کنترل شبه جزيره گاليپولي در تنگه داردانل بودند. اين همان جنگي بود که کمال آتاتورک، بنيانگذار ترکيه مدرن، خود را به عنوان يک قهرمان نظامي مطرح کرد.