در آستانه یکصدمین سالگرد نسل کشی ارمنیان جان کیفنر روزنامه نگار آمریکایی در روزنامه معروف نیویورک تایمز در مقاله ای به مسئله نسل کشی ارمنیان پرداخته که خلاصه مقاله وی به شرح ذیل می باشد.
نویسنده ابتدا در این مقاله به اسناد تاریخی اشاره کرده و می گوید: طبق آمار دقیق دپارتمان هولوکاست و نسل کشی دانشگاه مینیسوتا آمریکا در آستانه جنگ اول جهانی در امپراطوری عثمانی 2،133،190 ارمنی زندگی می کردند و این در حالیست که در سال 1922 میلادی جمعیت ارامنه در ترکیه به 387،800 هزار نفر رسید .بیش از 1/5 میلیون کجا رفته اند؟ آنها قربانی نسل کشی شده اند.
اما برای ترکیه سال 1915چه معنایی می توانست داشته باشد؟ شاید بتوان گفت آن چیزی نبود جزء پایان امپراطوری عثمانی در اثنی یک جنگ جهانی.ترکیه هیچگاه نسل کشی ارمنیان، اسناد و مدارک باقیمانده و تحقیقات تاریخدانان را قبول نداشته و می گوید آنها هرگز قصد نابودی یک ملت را نداشته اند و علاوه بر نفی و انکار صحبت از نسل کشی ارمنیان در ترکیه امروز جرم محسوب می شود.
جان کیفنر در قسمتی از مقاله خود می نویسد:
جمعیت ارامنه ساکن در لس انجلس سالهاست بر کنگره فشار می آورند تا نسل کشی ارمنیان را محکوم کند و در مقابل ترکیه نیز کنگره را با شدیدترین روشها تهدید می کند. نویسنده یاد آوری می کند که در سال 2007 میلادی نزدیک بود کنگره این لایحه را به رسمیت بشناسد اما جرج بوش و دولتش با در نظر گرفتن این موضوع که ترکیه همکار مهم و استراتژیک آمریکا محسوب می شود کاری کرد که لایحه از دستور کار کنگره خارج شود.
نویسنده در ادامه نگاه خود را معطوف به نسل کشی ارمنیان کرده و می نویسد: تمام مصیبت هایی که به ملت ارمنی روا رفته ریشه در یک مسئله داشته یعنی آرزوی رهبران ترکان جوان در "ترک سازی" امپراطوری عثمانی. از اینرو آنها وارد جنگ اول جهانی شدند تا در کنار آلمان با روسیه بجنگند لیکن پس از تحمل شکست سنگین از روسیه آنها تقصیر را بر گردن ارمنی ها انداختند و تئوری خیانت ارمنی ها به امپراطوری عثمانی را پیش کشیدند.
کیفنر می گوید روزنامه نیویورک تایمز در آغاز قرن و پیش از نسل کشی ارمنیان چندین بار گزارش داده است که "دولت ترکیه در حال برنامه ریزی برای نابودی مسیحیان ترکیه می باشد". و تنها در سال 1915 میلادی روزنامه 145 بار اخبار نابودی ملت ارمنی را گزارش کرده است.
در اینجا لازم به ذکر است با اینکه ترکها در کنار سربازان و فرماندهان آلمانی می جنگیدند اما اسناد و اعترافاتی که بعدها از سوی افسران آلمانی منتشر شد بیانگر این واقعیت است که آلمانی ها نیز از دیدن قساوت و سنگدلی سربازان ترک در کشتار ارمنی ها مبهوت مانده اند.
جان کیفنر در انتهای مقاله خود به عبارت مشهور "هنری مورگنتاو" سفیر آن زمان ایالات متحده امریکا در عثمانی اشاره کرده و می گوید:
"رهبران تُرک برای یک ملت گواهی مرگ صادر می کردند. و رهبران تُرک هیچگاه در صحبتهایی که با انها داشتم ابراز پشیمانی نمی کردند."
منبع: نیویورک تایمز
تالیف و ترجمه:ایساک یونانسیان
منبع: سایت www.hoosk.net