Աղբիւր՝ www.armenianorthodoxchurch.org

Մեծի տանն Կիլիկիոյ կաթողիկոսութեան Միաբանութեան ընդհանուր ժողովի 12-րդ նիստը տեղի ունեցաւ կաթողիկոսարանի Գիւլբենգեան սրահի մէջ, հինգշաբթի՝ 3 եւ ուրբաթ՝ 4 ապրիլ 2014-ին, նախագահութեամբ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Ա Կաթողիկոսի:

Դիւանի անդամ ընտրւեցին ատենապետեր՝ գերշ. Տ. Շահան արքեպս. Սարգիսեանը, գերշ. Տ. Շահէ եպս. Փանոսեանը, ատենադպիրներ՝ գերպ. Տ. Յուսիկ Ծ. վրդ. Մարտիրոսեանը եւ հոգշ. Տ. Զարեհ աբղ. Սարգիսեանը: Ողջոյնի իր խօսքի մէջ, Վեհափառ Հայրապետը յատկապէս շեշտեց, որ նման հանդիպումների առանցքը կազմում են ինքնաքննութիւնը, ինքնարժեւորումը եւ ինքնասրբագրութիւնը: Եզրակացրեց Վեհափառ Հայրապետը, որ միաբանութիւնն անհրաժեշտ է հարստացնի իր հոգեւոր եւ մտաւոր կեանքը սիրոյ եւ եղբայրական ոգով եւ ծառայութեան գիտակցութեամբ:

Վեհափառ Հայրապետի պատգամից յետոյ, ժողովն անդրադարձաւ Հայոց ցեղասպանութեան 100-ամեակին ու սիրիահայութեան տագնապին եւ որդեգրեց համապատասխան բանաձեւեր:

Ապա, կարդացւեց եւ քննարկւեց Միաբանութեան տնօրէն ժողովի տեղեկագիրը եւ կատարւեց նոր անդամների ընտրութիւնը (գերշ. Տ. Կորիւն արքեպս. Պապեան, գերշ. Տ. Նարեկ արքեպս. Ալեէմէզեան, գերշ. Տ. Նորայր եպս. Աշըգեան, գերպ. Տ. Փառէն Ծ. վրդ. Վարդանեան, հոգշ. Տ. Ղեւոնդ վրդ. Բէնթէզեան):

Յաջորդ օրակարգով, միաբանութեան ժողովը որդեգրեց եկեղեցական զգեստների գործածութեան գծով մշակւած յատուկ մի ուղեցոյց:

Երկրորդ նիստին, ժողովը քննարկեց Միաբանական կանոնագրութեան վերջնական բնագիրը եւ յարմար նկատեց, որ միաբանները մինչեւ ընթացիկ ամսւայ աւարտը իրենց առաջարկները ներկայացնեն Տնօրէն ժողովին, որից յետոյ Վեհափառ Հայրապետի սրբատառ կոնդակով պիտի հաստատւի եւ ի լուր ժողովրդեան՝ հրապարակւի:

Ժողովը, յաջորդական վեց նիստերով, շահեկան դասախօսութիւնների եւ քննարկումների ընդմիջից, մտասեւեռումի նիւթ դարձրեց Մեծի տանն Կիկիկիոյ կաթողիկոսութեան Սիսի մայրավանքից տեղահանւելուց յետոյ ապրած վտարանդի վիճակը եւ Անթիլիաս հաստատւելը, շեշտը դնելով անցնող 100 տարիների ընթացքում բազում զոհողութիւնների ճամբով կատարւած իրագործումների վրայ:

Հետեւեալ կարգով, զեկոյց-դասախօսութիւններ տրւեցին միաբան հայրերի կողմից.-

ա) «Ի՞նչ պայմանների մէջ Մեծի տանն Կիլիկիոյ կաթողիկոսութիւնը հեռացաւ Սիսից եւ հաստատւեց Անթիլիաս» (գերշ. Տ. Սեպուհ արքեպս. Սարգիսեան):

բ) «Ցեղասպանութեան հետեւանքով Մեծի տանն Կիլիկիոյ կաթողիկոսութեան մարդկային, հոգեւոր, մշակութային ու կալւածական կորուստը» (գերշ. Տ. Բաբգէն եպս. Չարեան):

գ) «Անթիլիասում կաթողիկոսութեան հաստատման առաջին տասնամեակը - կալւածի գնում, Դպրեվանքի եւ մատենադարանի հաստատում, Նահատակաց մատուռի եւ մայր տաճարի շինութիւն» (գերպ. Տ. Գրիգոր Ծ. վրդ. Չիֆթճեան):

դ) «Զարեհ Կաթողիկոսի ընտրութիւն եւ տագնապալից շրջան մեր եկեղեցու կեանքում» (գերշ. Տ. Կորիւն արքեպս. Պապեան):

ե) «Երկու Կաթողիկոսութիւնների միջեւ գործակցութեան նոր հորիզոններ» (գերշ. Տ. Նարեկ արքեպս. Ալեմէզեան):

զ) «Հայ եկեղեցին բարեկարգութեան սեմին. Եպիսկոպոսաց ժողով. մարտահրաւէրներ ու առաջնահերթութիւններ» (գերշ. Տ. Օշական արքեպս. Չօլոյեան):

Յառաջիկայ տարիների իր առաքելութեան շրջանակում եւ դէմ յանդիման նոր մարտահրաւէրների, ժողովն մի շարք որոշումներ ընդունեց եւ ծրագրեր առաջադրեց:

Վեհափառ Հայրապետն եզրափակելով ժողովը, ընդգծեց.- «Ժողովի ընթացքում, մենք անդրադարձանք մեր կաթողիկոսութեան վերջին 100 տարիների պատմութեանը, որի մէջ արձանագրւած են դէպքեր եւ իրադարձութիւններ, որոնցից եկող պատգամի մարտահրաւէրին պարտինք ամրապնդել մեր հաւատը եւ վերանորոգ յանձնառութեամբ շարունակել մեր ժողովրդանւէր ծառայութիւնն ու հաւատի առաքելութիւնը: Անցեալի փորձառութեամբ հարստացած եւ ապագայի տեսլականով, շարունակենք մեր նւիրեալ ծառայութիւնը մեր ժողովրդին: Մեր սուրբ աթոռի նշանաբանն է եւ պէտք է լինի՝ եկեղեցին ժողովրդին տանել եւ ժողովուրդը եկեղեցու վերածել»:

Երկօրեայ ժողովը փակւեց «Աշակերտք Քրիստոսի» շարականի երգեցողութեամբ, «Կիլիկիա» օրհներգով, «Ի վեհ բարձանց» հայրապետական մաղթերգով եւ հուսկ՝ Վեհափառ Հայրապետի «Պահպանիչ»-ով: