Աղբիւր՝ www.asbarez.com
Ս. Ծննդեան տօնի առիթով, երկուշաբթի՝ յունւարի 6-ին, Անթիլիասի Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ Մայր Տաճարում Ս. Պատարագ մատուցեց եւ հայրապետական իր պատգամը փոխանցեց Արամ Ա Կաթողիկոսը, ներկայ հաւատացեալ հոծ բազմութեանը:
Կաթողիկոսն իր պատգամում շեշտեց խաղաղութեան մասին։ «Քրիստոսի քարոզած խաղաղութիւնը սովորական իմաստով չպէտք է ըմբռնել: Խաղաղութիւնը պատերազմի բացակայութիւնը չէ. խաղաղութիւնը մարդկանց եւ ազգերի միջեւ արդարութեան, փոխադարձ ճանաչման, փոխադարձ սիրոյ եւ յարգանքի վրայ հիմնւած կեանքի մի որակ է»,- ասաց Վեհափառը: Նա շարունակեց. «Տագնապի մէջ է ներկայ աշխարհը. տնտեսական, գաղափարական, ընկերային ու ցեղային տագնապներ՝ պատերազմ են յառաջացրել նոյնիսկ նոյն ազգի կեանքում: Միջին Արեւելքում տեղի ունեցող տագնապները շարունակւում են՝ աւեր սփռելով ժողովուրդի կեանքում: Միաստւածեան կրօնները, յատկապէս իսլամութիւնն ու քրիստոնէութիւնը, չեն կարող անտարբեր մնալ այս վտանգալից կացութեան դիմաց: Խաղաղութեան հաստատումը այս երկու կրօնների աստւածատուր կոչումի մաս է կազմում»:
Անդրադառնալով վերջին շրջանում քրիստոնեայ համայնքների մտահոգութիւններին՝ Արամ Ա Կաթողիկոսն ասաց. «Քրիստոնէութեան պատմութիւնը Միջին Արեւելքում միշտ տագնապներով լեցուն է: Հակառակ այս իրողութեան, քրիստոնեայ-իսլամ գոյակցութիւնը մնացել է ամուր: Այս օրերին քրիստոնեայ համայնքների նկատմամբ ցուցաբերւած ժխտական կեցւածքներն ու գործելակերպերը մենք նկատում ենք ծայրայեղական խմբակների կողմից կատարւած անպատասխանատու արարքներ, որոնք դատապարտելի են նոյնիսկ իսլամութեան կողմից: Հակառակ ստեղծւած այս դժւար պայմաններին, քրիստոնէութիւնը կառչած է մնում իր ծննդավայրին, իր իրաւունքներին ու պարտաւորութիւններին, փոխադարձ յարգանքի ու սիրոյ վրայ հիմնւած քրիստոնեայ-իսլամ գոյակցութեան»:
Խօսելով Լիբանանի ներկայ կացութեան մասին, Վեհափառն ասաց. «Իւրայատուկ մի երկիր է Լիբանանը արաբական աշխարհում՝ իր ներքին դրւածքով, համայնքայի բաղկացութեամբ, ժողովրդավարական սկզբունքներով, չափաւորական մօտեցումներով, իսլամ-քրիստոնեայ գոյակցութեամբ, Արեւելքի ու Արեւմտուքի միջեւ կամուրջի իր պատմական դերով: Լիբանանի այս իւրայատկութիւնը պէտք է պահել անաղարտ ու զօրեղ՝ հեռու պահելով Լիբանանը շրջանային իրադարձութիւններից ու նրանց ժխտական հետեւանքներից: Մի շարք երկիրների հետ Լիբանանի ունեցած բարեկամութիւնը չպէտք է առաջնորդի ենթակայութեան: Լիբանանը պէտք է պահի իր անկախութիւնը՝ իր որոշումներին, սկզբունքներին ու շահերին կառչած մնալով: Այս կարելի է իրագործել՝ մեր ներքին միասնականութիւնը ամուր պահելով: Լիբանան գտնւում է իր պատմութեան վճռական մէկ հանգրւանում: Նոր կառավարութեան նշանակումն ու յառաջիկայ ամիսներին նոր նախագահի ընտրութիւնը նկատում ենք հրամայական: Մեր քաղաքական պատասխանատուները պատմութեան դիմաց պատասխանատու են այս գծով իրենց առնելիք քայլերի մէջ: Նրանք հաշուետու են ժողովրդին»:
Արամ Ա Վեհափառ Հայրապետը ողջունեց հայ համայնքի ներքին միասնականութիւնը եւ իր պատգամի աւարտին նաեւ անդրադարձաւ Սիրիոյ կացութեանը՝ ասելով. «Սիրիայում ստեղծւած տագնապի առաջին իսկ օրից, մենք ոչ միայն մօտից հետեւեցինք, այլ նաեւ փորձեցինք զանազան ձեւերով օգտակար լինել մեր ժողովրդի դիմագրաւած դժւարութիւններին: Այս ծիրի մէջ հանգանակութիւն կազմակերպեցինք, որպէսզի կարնղանանք օգտակար լինել երկիրում ստեղծւած տնտեսական դժւարութիւններին: Սիրիոյ հայ համայնքի վերականգնումը, ասացինք ու կրկնում ենք՝ համահայկական առաջնահերթութիւն է: Արդ, բաւարար չէ միայն մտահոգւել Սիրիոյ հայութեան ներկայ վիճակով, անհրաժեշտ է գործնապէ՛ս մեր զօրակցութիւնն ու աջակցութիւնը շարունակել: Սա պահին, մեր ժողովրդի զաւակների սրտի թարգմանն ենք լինում եւ մեր խօսքն ուղղելով Սիրիոյ մեր սիրելի զաւակներին ասում ենք՝ մի՛շտ ձեր կողքին ենք ու պիտի մնանք: Վստահ եղէ՛ք, որ մեր աղօթքների, մտածումների ու աշխատանքների մէջ մնայուն ներկայութիւն էք: Մնացէ՛ք միակամ. մնացէ՛ք Սիրիոյ ժողովրդի կողքին՝ կառչելով քրիստոնէական միասնականութեան ու քրիստոնեայ-իսլամ համերաշխ գոյակցութեան: Ա՛յս է եղել մեր համայնքի կեցւածքն ու այսպէս պէտք է մնայ միշտ»: