Աստւած մարդուն «վերստին կեանքի կոչեց Քրիստոսով» (Եփ 2.5)։ Այսպէ՛ս է վկայում՝ իր կեանքի օրինակով, Քրիստոսին հալածած եւ ապա Նրա մեծագոյն քա­րոզիչը դարձած Պօղոս Առաքեալը:

Աստծու նկատմամբ անհնազանդութիւնը մարդուն մղել էր մեղքով ու չարիքով տիրապետւած մարդակենտրոն կեանքի։

Աստծու նկատմամբ անհաւատարմութիւնը մարդուն առաջնորդել էր չարաշահելու, փոխանակ խնամելու իր հոգատարութեանը յանձնւած աշխարհը, եւ դառնալու սեփականատէրը, փոխանակ Աստծու կողմից նշանակւած խնամատարը երկրի:

Արդ, իր աստւածատուր կոչման նկատմամբ անհնազանդ ու անհա­ւա­տարիմ գտնւած մարդը հեռացել էր Աստծուց, եղծել էր իր աստւածային պատ­կերը, այլ խօսքով՝ այն արժէքներն ու արժանիքները, երկնային շնորհք­ներն ու պարգեւ­ները, որոնք տիեզերքի արարածների դէմ մարդուն տալիս են իւրայատուկ ինքնութիւն եւ նւիրական կոչում։

Արդարեւ, Աստծուց հեռու կեան­քը կորցնում է իր գոյութեան իմաստն ու նպատակը։ Աստծուց հեռու մար­դը դառնում է կենդանի մեռեալ, ասում է Պօղոս Առաքեալը (Եփ 2.5)։ Աստծու Որդին մարդեղացաւ, որպէսզի Նրան հաւատացողը մահից կեանքի անցնի (Յհ 3.16, 5.24), հաստատում է Յովհաննէս Աւետարանիչը։

Աստուածաշունչը վկայում է, թէ Աստծու Որդին մարդեղացաւ որպէսզի՝

Անառակ որդուն վերադարձնի իր Հօրը.

Մեղքի տիղմի մէջ խրւած մարդը վերականգնի.

Խաւարի մէջ կորած մարդուն դէպի Աստծու լոյս առաջնորդի.

Երկրի ապականութեամբ տիրապետւած մարդու առջեւ բանայ երկն­քի բարիքները.

Իր կոչմանը դաւաճանած մարդուն հաշտեցնի Աստծու հետ.

Մահւան դատապարտւած մարդուն պարգեւի յաւիտենական կեանք։

Աստծու Որդին մարդացաւ «մեզ հանդէպ ունեցած մեծ սիրոյ համար» (Յհ 3.16, Եփ 2.4-5)։ Այլ խօսքով, մարդու հանդէպ Իր ունեցած ան­հուն սիրուց մղւած, երկինքը՝ ապականութեան տիղմի մէջ խրւած երկրին մօ­տեցաւ, Աստւած՝ մեղքի գերին դարձած մարդուն։

Ահա խորհո՛ւրդը Բեթղեհէմի։

Բեթղեհէմի մէջ ծնւած Յիսուս մանուկը մի կամուրջ է Աստծուց դէպի մար­դ ձգւած, երկնքից երկիր նետւած։ Քրիստոսը Աստծու էջքն է մարդուն եւ մարդու բարձրացումը՝ առ Աստւած։ Քրիստոսի մէջ Աստւած եւ մարդ միա­ցան անքակտելի, անշփոթ ու անխառն միութեամբ՝ Աստծու Որդու կող­մից մարդկային բնութեան իւրացումով։

Բեթղեհէմի ճամբով երկիր իջնելով ու մարդանալով, Աստծու Որդին յաւիտենական պատգամ տւեց մարդուն.-

- Ե՛ս եմ կեանքի կենսատու հացը (Յհ 6.48). հարկ է ճաշակել այն։

- Ե՛ս եմ կեանքի ճշմարիտ ճամբան (Յհ 14.6). հարկ է քայլել այս ճամբով։

- Ե՛ս եմ կեանքի իրաւ ճշմարտութիւնը (Յհ 14.5). հարկ է դաւանել այն։

- Ե՛ս եմ յաւիտենական կեանքը (Յհ 3.16). հարկ է ապրել այն։

Ահա պատգա՛մը Բեթղեհէմից։

Արդ, Աստծու Որդու աշխարհ գալուստով մահից կեանք անցանք, որովհետեւ՝

Հաւատացինք թէ Բեթղեհէմի մէջ ծնւած Յիսուս Քրիստոսը Փրկիչն է հա­մայն մարդկութեան (Յհ 5.24, Եփ 2.8)։

Խոստացանք բարի գործերով լցնել մեր կեանքը (Եփ 2.10)։

Հաշտւեցինք Աստծու հետ (Բ. Կր 5.18)։

Հեռացանք մարդուն դէպի մահ առաջնորդող մեղքի ու չարի աշխարհից։

Քրիստոսի ծնունդով մարդը վերականգնեց իր աստւածային պատկերը եւ վերամարդացաւ՝ դառնալով նոր արարած. «ոեւէ մէկը, որ Քրիստոսին միացած է՝ նոր արարած է» (Բ. Կր 5.17)։

Բեթղեհէմը սոսկ մի դէպք չէ, այլ նաեւ երկնային հրաւէր, ինչպէս երէկ՝ նաեւ այսօ՛ր ու մի՛շտ, դառնալու մարդուն դէպի Աստւած առաջնորդող Քրիս­տոսին։ Պատրա՞ստ ենք ընդունելու Բեթղեհէմից աշխարհին եղած երկնային հրաւէրը։ Քրիստոսի ճամբով քայլելու առաջին քայլը առած Հայ ժողովրդի սիրելի՛ զաւակներ, եկէ՛ք վերանորոգ հաւատքով՝

Դառնանք աշխարհի խաւարից մեզ դէպի լոյս տանող լոյս-Քրիստոսին։

Դառնանք մեղքի տիրապետութիւնից մեզ ազատագրող ազատարար-Քրիս­տոսին։

Դառնանք ատելութեան ճիրաններից մեզ սիրոյ աղբիւր առաջնորդող սէր-Քրիստոսին։

Դառնանք ցաւի ու տառապանքի վիհից մեզ վերականգնող բժշկարար-Քրիս­տոսին։

Դառնանք մահից մեզ կեանք տանող կեանք-Քրիստոսին։

Դառնանք Բեթղեհէմի մէջ ծնւած Աստծու Միածին Որդուն՝ համայն մարդկութեան Փրկչին։

Ահա հրաւէ՛րը Բեթղեհէմի։

*

*     *

Նոր Տարւայ եւ Աստւածայայտնութեան տօների առիթով, եղբայրա­կան սիրով ողջունում ենք Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսին, մաղթելով քաջառողջութիւն եւ աստւածահաճոյ ծառայութիւններով լեցուն եր­կար գահակալութիւն։ Քրիստոնէական սիրով ողջունում ենք Երուսաղէմի Հա­յոց Պատրիարք Նորին Ամենապատւութիւն Տէր Նուրհան Արք. Մանուկ­եա­նին եւ Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Նորին Ամենապատւութիւն Տէր Սա­հակ Արք. Մաշալեանին, մաղթելով արդիւնաշատ ծառայութիւն մեր սուրբ եկե­ղեցուն եւ ժողովրդին։

Հայրական սիրով եւ հայրապետական օրհնութեամբ ողջունում ենք Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան թեմերի Առաջնորդներին, Հոգեւորական Դասի­ն եւ Ազգային Իշխանութիւններին, հայ կեանքից ներս գործող բոլոր միութիւններին ու կազմակերպութիւններին, ինչպէս նաեւ մեր ժողովրդի սիրելի զաւակներին, աղօթելով, որ մնան միշտ Քրիստոսի ճանապարհի հաւատարիմ ուղե­ւորները։

ԱՐԱՄ Ա. ԿԱԹՈՂԻԿՈՍ

ՄԵԾԻ ՏԱՆՆ ԿԻԼԻԿԻՈՅ

Ուրբաթ՝  6 Յունւարի, 2023 թ.

Անթիլիաս, Լիբանան