Նոր Ջուղայի «Կատարինեան» ուղեցոյց եւ միջնակարգ տղայոց դպրոցի Տեսչութեան եւ Ծնողական խորհրդի նախաձեռնութեամբ եւ հովանաւորութեամբ Սպահանի հայոց թեմի Կրթական խորհրդի՝ թւականիս նոյեմբերի 13-ին, կազմակերպւել էր միօրեայ արշաւ: Դէպի Ծիր Կաթի՞ն: Այո՛. արշաւի նպատակը ե՛ւ աստղագիտութեան հետ՝ իբրեւ գիտութեան ծանօթանալն էր, ե՛ւ մեր Երկիր մոլորակի հարեւան աստղերի հետ «ակն ընդ ական» հանդիպելը՝ թէկուզ կարճ ժամանակով համարեա անջատւելով արդի տեխնոլոգիայի եւ համակարգչային, ինտերնետային ու բջջային կապերի աշխարհից:

Վառզանէ քաղաքի համանուն անապատ հասնելու ճանապարհին, որտեղ էլ պէտք է ընթանային աշակերտութեան «աստղագիտական հետազօտութիւնները», դպրոցի արշաւախումբն այցելեց մի հինաւուրց ջրհոր, որ պարսկերէնով հնչում է այսպէս՝ «Գաւ չահ», նոյնն է՝ «Եզան հոր» եւ ծանօթացաւ տեղացիների՝ գետնի խորքից ջուր հանելու մի աւանդական եղանակի հետ:

Յաջորդ կայանը Վառզանէի անապատն էր՝ շրջապատւած աւազաբլուրներով, որոնք, հարկաւ, պէտք է մագլցէին տղաները՝ «իւրովի ուսումնասիրելու տարածքը»: Այնուհետեւ հերթը աւազագնայ մեքենաներով պտոյտի գնալունն էր. մի իսկական տղայական զւարճալի ուղեւորութիւն, որ մեծ ոգեւորութիւն պատճառեց աշակերտներին:

Մայրամուտին խարոյկի շուրջ հաւաքւած արշաւախումբն ազգային-հայրենասիրական երգերով եւ զւարճալի զրոյցներով համեմւած մի համեստ խրախճանքով սպասեց աստղաբոյլի յայտնւելուն:

Դպրոցի Տեսչութեան հրաւէրով արշաւախմբին, իր ուղեւորութեան  ամբողջ ընթացքում, ուղեկցում էր աստղագիտութեան մի երիտասարդ մասնագէտ, ով էլ իր հետ բերել էր մի աստղադիտակ: Նրա օգնութեամբ եւ ուղղորդմամբ գիշերւայ տարբեր ժամերին աշակերտները դիտեցին տարբեր աստղեր եւ համաստեղութիւններ, ծանօթացան Երկիր մոլորակի հարեւան լուսատուների հետ, ճանաչեցին «Ծիր կաթինը»՝ նոյն «Հարդագողի ճանապարհը», որով, մի առասպելի համաձայն՝ անցել է իրենց նախահայր Վահագն չաստւածը: